Akranlarım.

ya böyle çok değişik akranlarım var benim. bunu paylaşmak istedim. kısacık.

mesela bi tanesi, kırtasiyede, uç deniyodu. Hayal etmeniz için zayıf Türkçemle betimlemeye çalışıcam. Bi kırtasiye düşünün, üniversite yakınlarındaki kırtasiye nasıl olursa işte. Kuyruk var, fotokopi çekiyo amcamız, terlemiş alnı falan. Sonra yan tarafta da bi kız var. fotokopi makinesinin hemen yanında. Elinde 0.7 kalemi var. "Bi de şu ucu deneyebilir miyim?" diyo. Sonra o uç kutusunun içinden ucu çıkarıyo, kalemine yerleştiriyo bir kağıdın üzerine alelade bi şeyler çiziyo. "yok" diyo sonra. "bi de şu yandakini deneyebilir miyim ?" ama oradaki amcanın sakin olmasını bekleyemezsiniz ki. o da susmuyo tabi "yahu kızım alt tarafı bi uç al gitsin" . kız ne diyo ? "tamam şu yandakine de bakim karar vericem".. ben böyle akranlarımı görünce çok seviniyorum.

sınıfımda biri var. sanırım kendisi yapılan bir sunuma yorum yapmazsa öleceğini düşünüyor. ona bunun olmayacağını sakin bir dille söylemek istiyorum. tabi ona bunu anlatırken, soru sormazsa da ölmeyeceğini söyleyip daha da rahatlamasını istiyorum. Yoo yoo. Aslında bunu kendi öğrensin istiyorum. Sevgili R. , bir gün soru sormayıp, yorum yapmamayı denemeni istiyorum, göriceksin, ölmiceksin.

ve mesela yorum yaparken konjonktür kelimesini kullanmamanın bi şey eksiltmediğini gördüm. hadi akranlarım, deneyin. hiçbir yeriniz eksilmicek. tamam eğer bırakması zorsa seyrekleştirin madem. ne bileyim her cümleye onunla başlamayın mesela.

aa bi de şey var. okula bi firmadan geliyolar. o firmanın defterlerini getirmişler yanlarında da, öğrencilere vermek için. sonra kız öğrencimizin biri dersin tam ortasında defterlerin olduğu koliye doğru gidiyo. herkes şaşkın...

hoca soruyo tabi,

- kızım nereye gidiyosun ?
- hocam koliye bakmaya gidiyorum, diyo kızımız da.

- defter getirmişler kızım işte nesine bakıcaksın ?
- aa defter mi? ben avon kataloğu sanmıştım.

bence hepiniz çok eğlencelisiniz.